امام زمان و ماه رمضان - شماره ۲
ماه رمضان نیز مستثنای از امور عبادی ما مسلمانان و شیعیان نیست. مصداق
کنونی ولایت نبوی در حضرت امام زمان(عجل الله فرجه) تجلی دارد و در ادامه
چند مورد از ارتباط ماه مبارک رمضان با ولایت و امام زمان را یاد میکنیم و
شما خوانندۀ ارجمند نیز یقینا با تفکر و اندیشۀ بیشتر در اعمال و ادعیه و
دستورات این ماه، موارد دیگری را خواهی یافت. خطبۀ مشهور نبوی انتهای ماه
شعبان را در مفاتیح الجنان محدث قمی همه خوانده‌ایم. یکی از اموری که نبی
اعظم در ماه رمضان ما را بدان توصیه فرموده‌اند «انتظار ظهور قائم آل
محمد» در این ماه است. همچنین در زمان افطار، خواندن دعای عهد-که
بیعت‌نامۀ روزانۀ ما شیعیان با امام زمان است- مستحب میباشد. روح شبهای
قدر هم تقدیر امور ما انسانها توسط خداوند و نازل فرمودن آن بر امام مهدی و
امضای حضرت نسبت بدان است و لازم نیست گفته شود چرا در همان شبها خواندن
دعای «اللهم کن لولیک الحجه بن الحسن...» مورد تأکید قرار گرفته است. دعای
شریف «افتتاح» نیز که در هر شب ماه مبارک خوانده میشود، مملو از یاد مهدی
زهرا و آن یوسف گمگشته است. دعایی که توسط حضرت ولی
عصر(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، صادر گشته است.[1] حتی اگر نیک
بنگریم دعای «اللهم ادخل علی اهل القبور السرور...» هم در حقیقت تکرار دعای
«اللهم عجل لولیک الفرج» خواهد بود و به غیر از این موارد میتوان مصادیق
دیگری از یاد صاحب الزمان را در ادعیه، مناجاتها و اعمال این ماه یافت.
نکتۀ بعدی اینکه ماه رمضان، ماه قرآن و بهار آن است. از سوی دیگر پیغمبر
اکرم به ما یادآوری فرموده‌اند که دو یادگار مبارک ایشان یعنی «قرآن و
عترت» از هم جدایی ندارند. از این جهت ماه رمضان بهار عترت و ولایت و امام
زمان نیز هست. لذا اینکه مرحوم آیت الله شیخ موسی عباسی زنجانی فرموده که
ماه ذیحجه و شعبان دو ماه مختص به امام عصر(عجل الله فرجه) است،[2] باید
ضلع سومی به نام ماه رمضان را نیز بر آن افزود. دیگر آن که ماه ذیحجه را
به سبب نزول آیه ولایت در آن، ماه ولایت مینامند، اما میدانیم که قرآن دو
نزول داشته و «نزول تدریجی» آن در طی 23 سال بوده و «نزول دفعی»اش از
جمله همان آیه «الیوم اکملت لکم دینکم...» در ماه رمضان و در شب قدر بوده
است. پس ماه رمضان نیز ماه ولایت امیرالمؤمنین و اولاد گرامی ایشان خواهد
بود و اصولا چنانکه حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) ماه رمضان را ابتدای
سال خوانده است(غُرَّةُ الشُّهُورِ شَهْرُ رَمَضان[3]: طلیعه و ابتدای
ماهها، ماه رمضان است)، سال حقیقی با ولایت آغاز می شود و عارفان شیعی سال
را از ماه مبارک آغاز می کنند. در ادعیه فراوانی در این ماه میخوانیم که
خداوندا سال فعلی مرا اینگونه و آنگونه قرار بده و این شواهد متعدد هم بر
ابتدای سال حقیقی بودن ماه مبارک گواهی میدهد.
إنشاءالله در ادعیه و مناجاتهای خود ظهور ولی عصر و امام زمان خود را در
صدر خواسته‌ها و ورد زبان خود قرار داده(آنگونه که در زیارتی معتبر ادعا
میکنیم: وَ مُقَدِّمَکُم أمامَ طَلِبَتِی) و آمدن هر چه سریعتر آن منجی
اعظم را از خداوند منان و مهربان تمنا و خواهش میکنیم. به قول حافظ گرامی:
«گفتم: دعای دولت او ورد حافظ است/گفت: این دعا ملایک هفت آسمان کنند»؛
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منابع :
[1] . مجموعه ادعیه و زیارات پیرامون حضرت مهدی، ص177.
[2] . دلیل الحاج، موسی عباسی، ص4.
[3] . ر.ک: فضائل الاشهر الثلاثه، شیخ صدوق(متوفای 381ق)
